De Kracht van Kwetsbaarheid

In mijn beginjaren als coach heb ik regelmatig geworsteld met de vraag ‘hoeveel laat je van jezelf zien in een coaching?’ Immers, jij bent de professional en het draait om de ander. Je wilt de aandacht niet verschuiven naar jezelf, want jij wilt er voor de ander kunnen zijn. Wie zit er nu op jouw verhaal te wachten? Bij twijfel koos ik er in het verleden voor om mijn verhaal bij me te houden, omdat ik het niet professioneel vond mij kwetsbaar op te stellen. Maar vraag ik niet juist om die kwetsbaarheid bij de ander?

Jezelf blootgeven en kwetsbaar zijn. Dat wordt vaak geassocieerd met zwakheid. Maar er gebeurt iets interessants wanneer iemand zichzelf kwetsbaar opstelt. Je wordt juist gezien als sterk en moedig. Het zorgt voor een gevoel van opluchting en verbinding. Als coach zien we graag de kwetsbaarheid in een ander en tegelijkertijd stellen we onszelf liever niet kwetsbaar op. Maar ligt daar niet juist het succes van de coaching?

Bij aanvang van een coaching geven we immers altijd aan dat vertrouwen de basis is voor het welslagen van de coaching. Benadrukken we niet altijd dat de persoonlijke klik zo cruciaal is voor een succesvolle coaching; enerzijds zodat de ander zich vertrouwd genoeg voelt zich te tonen en anderzijds om de coach in de gelegenheid te stellen te mogen spiegelen. Is het vanuit die vertrouwensbasis dan juist niet mooi om gelijkwaardig te zijn in het delen van je verhaal? We vinden het immers allemaal fijn om herkenning te vinden in het verhaal van de ander. Het geeft ons het gevoel dat we gehoord en begrepen worden. Herkenning vinden in het verhaal van een ander stelt je gerust en biedt een nieuw perspectief op je situatie. Het doorbreekt het gevoel er alleen voor te staan in je worsteling. Als coach verwacht je van de ander dat hij zich openstelt, zodat je de ander effectief kunt helpen. Mag de ander dan ook niet van mij verwachten dat ik mij openstel, zodat het vertrouwen in mij kan groeien? 

Naast de vraag of je je kwetsbaar wilt opstellen, vraagt het ook om moed om jezelf kwetsbaar op te stellen. Want hoe zal de ander reageren op jouw verhaal? Door de jaren heen ben ik echter gaan merken dat het delen van je eigen verhaal en jouw gevoelens een opening kan bieden. Het gevoel van herkenning is prettig, maar ook als er geen herkenning is levert het praten over gevoelens andere zienswijzen op. Ik heb ervaren dat het mijzelf kwetsbaar opstellen ruimte en lucht geeft in een coaching en mij als coach de gelegenheid biedt om anderen te inspireren met mijn unieke kijk op de wereld nét zoals de ander mij kan inspireren met zijn unieke kijk op de wereld.

Persoonlijke groei in gang gezet, beide kanten op! Dat is de Kracht van Kwetsbaarheid.